Rode kaart

Ben op mijn kids aan het passen en More vraagt me of hij even op de laptop van z’n moeder mag, filmpjes kijken. Ik laat dat altijd wel toe, maar alleen als ik mee kan kijken, weet inmiddels dat je heel makkelijk doorklikt naar filmpjes die je eigenlijk helemaal niet zoekt, maar soms wel verassend leuk zijn. ‘T zal nog wel een geaccepteerd werk woord worden denk ik, Youtuben, net zoals Googlen al een normaal begrip is.

Met 1 oog kijk ik tv en met het andere zie ik vaag Messi (zijn grote held) voorbijkomen met de meest wonderbaarlijke acties. Messi is zijn God maar ben er achter dat het niet alleen maar om zijn voetbalkwaliteiten is, hij is net als More klein en dat doet ‘m goed.

Uit het niks hoor ik hem ineens roepen, “zoooo dood op ‘t veld, kijk dan”

Ik weet dat er een paar keer een voetballer dood op het veld lag vanwege een hartstilstand, en das een heel luguber beeld, krijg daar zelf kippevel van als ik die beelden zie. Storm komt er bij staan en schrikt er een beetje van, en zegt “zooo zie je nou hoe gevaarlijk, voetballen” Ik leg hem uit dat daar niemand iets aan kan doen, en dat de arme man een hartstilstand heeft gehad, er niet bij stilstaand dat Storm dat begrip helemaal niet kent.

Hij kijkt me geschrokken aan en zegt “maar dat mag toch helemaal niet?” waaruit blijkt dat hij mijn boodschap in ieder geval niet begrepen heeft. Nog een keer zeg ik hem dat dat gewoon gebeuren kan, hij kijkt me aan en draait om. Met zijn hoofdje gebogen loopt hij de kamer in en ik hoor hem  mompelen, “en nog geen rode kaart ook”