Murder she wrote

Ik schrik als je me aanraakt, het voelt niet meer als toen,
je hebt mijn hart gebroken, je zou het nooit meer doen.
Ik zag het wel eens in een film, maar nu gebeurt het echt,
duivelsarmen om me heen, voelde me nooit zo slecht.

Deze liefde zou voor altijd zijn, deze liefde was ons lot,
ons leven zou een sprookje zijn, maar jij maakte het kapot.
M’n liefste je vermoordde ons, wat heb ik toch gedaan,
ik hield van jou met heel mijn hart, maar kan het niet meer aan.

Je zegt me nu dat het je spijt, maar mij spijt het nog meer,
ik gaf je alles wat ik had, mijn hart doet dubbel zeer.
Tijd is alles wat ik nog heb, de rest ligt op de straat,
opgeven doe ik niet snel, maar nu lijkt het te laat.

Deze liefde zou voor altijd zijn, deze liefde was ons lot,
ons leven zou een sprookje zijn, maar jij maakte het kapot.
M’n liefste je vermoordde ons, wat heb ik toch gedaan,
ik hield van jou met heel mijn hart, maar kan het niet meer aan.

Laat me zien en voelen, ik ga nog nergens heen,
heel mijn hart en vul het weer, maar laat me niet alleen.