Ik ben van huis uit niet zo’n beste ontbijter. Ondanks ik weet dat het de belangrijkste maaltijd is van de dag heb ik er toch moeite mee. Een bordje joghurt met cornflakes krijg ik nog wel weg om 7 uur, maar liever niet. Nog niet zo heel lang geleden kon je bij het tankstation wat lekkers halen. Een Mars, chips of soms zelfs een worstenbroodje. Tegenwoordig is dat behoorlijk uit…gebreid en daar heb ik dan weer geluk mee. Meestal gaat mijn maag tussen tien en half elf protesteren. Ook al moet ik niet tanken, ik slinger m’n bus toch maar even aan de kant voor een lekker vers broodje kaas. Eenmaal aan de beurt zie ik erg veel lekkerdere dingen dan kaas maar besluit me in te houden.
“Een broodje kaas alstublieft”.
“Wat voor kaas meneer?”
“Ja, gewoon kaas”
“Jong, belegen of oud?”
“Doe maar belegen dan”
“Wilt u een wit of een bruin broodje?”
“Een wit graag”
“Een groot of een klein broodje?”
“Een kleintje is goed hoor”
“Wilt u er boter op meneer?”
“Ja hoor, mag er wel op”
“Mag er sla bij?”
“Eeh nee hoor, dank u”
“Tomaatje?
“Nee hoor, dankjewel”
De aardige dame legt mijn broodje kaas op de balie. Als ik wil betalen zegt ze;
“Wilt u er misschien een bakje koffie bij meneer?”
In een flits denk ik; “koffie, cappucino, cafeinevrij, verkeerd, groot, medium, klein, suiker, melk….”
“Nee, dankjewel, zo is het wel goed” zeg ik en blijf net zo vriendelijk als de dame. Ze bedoelt het goed tenslotte.
“Wilt u nog iets van de aanbieding meneer”, vraagt ze nog en wijst naar een bak met 20 verschillende soorten kauwgom. Nu wordt ik nerveus en het ook een klein beetje beu. Ik wilde gewoon een broodje kaas, meer niet. Als ik afgerekend heb begrijp ik ook de prijs van het broodje wel.
“Een broodje kaas alstublieft”.
“Wat voor kaas meneer?”
“Ja, gewoon kaas”
“Jong, belegen of oud?”
“Doe maar belegen dan”
“Wilt u een wit of een bruin broodje?”
“Een wit graag”
“Een groot of een klein broodje?”
“Een kleintje is goed hoor”
“Wilt u er boter op meneer?”
“Ja hoor, mag er wel op”
“Mag er sla bij?”
“Eeh nee hoor, dank u”
“Tomaatje?
“Nee hoor, dankjewel”
De aardige dame legt mijn broodje kaas op de balie. Als ik wil betalen zegt ze;
“Wilt u er misschien een bakje koffie bij meneer?”
In een flits denk ik; “koffie, cappucino, cafeinevrij, verkeerd, groot, medium, klein, suiker, melk….”
“Nee, dankjewel, zo is het wel goed” zeg ik en blijf net zo vriendelijk als de dame. Ze bedoelt het goed tenslotte.
“Wilt u nog iets van de aanbieding meneer”, vraagt ze nog en wijst naar een bak met 20 verschillende soorten kauwgom. Nu wordt ik nerveus en het ook een klein beetje beu. Ik wilde gewoon een broodje kaas, meer niet. Als ik afgerekend heb begrijp ik ook de prijs van het broodje wel.
Tijd is geld he…