Artrose heeft ook zo wel eens een voordeel. Doordat mijn moeder slecht loopt mogen we langs de nooduitgang naar binnen om als eerste een plaatsje uit te zoeken in de zaal. Helemaal vooraan was eigenlijk niet eens persé noodzakelijk, als ze maar niet hoeft te staan. “Gebouw T” lijkt ontregeld door de enorme vlaag kinderadrenaline die als een storm door het pand giert. Geweldig is het om… die gespannen, zenuwachtige en uitbundige kindersmoeltjes te zien. Alles rent door elkaar terwijl het toch ook weer georganiseerd is. Iedereen weet zijn of haar plaats en zoals ze het thuis vaak nalaten luisteren ze hier vandaag perfect naar de leiding. Ineens springt Sterre in mijn armen. Paaaap! Roept ze hard en blij.
Ook mijn moeder, zus en haar dochter worden overhartelijk begroet en blijheid straalt van haar gezichtje. Ja, ze is er duidelijk helemaal klaar voor. Veel groepen met heel veel kinderen lopen heen en weer.
Boven beneden, door de zaal en gangen. Ook nog een paar “onverlaten” op het podium die eigenlijk niet kunnen wachten. Hier hebben ze weken op en voor geoefend en vooral naar uit gekeken. De dikgevulde zaal is er ook helemaal klaar voor en het spektakel kan wat ons betreft beginnen. Presentatrice Ivana, die hiphopdocente is in de afdeling Halsteren, praat ons vakkundig en vooral grappig van groep naar groep.
De allerkleinsten bijten het spits af en dat is al een geweldig begin.
Alles komt in rap tempo voorbij. Dat moet want er zijn veel groepen die allemaal hun ding willen doen en laten zien aan ouders, grootouders, familie en vrienden. Lief, mooi, elegant, grappig, stoer en uitdagend sexy. Alle elementen zitten in de diverse voorstellingen verwerkt en dat maakt het een compleet spektakel. Ondanks ik absoluut niet kan dansen en ik er ook geen verstand van heb zie ik toch verschillende talentjes voorbijhuppelen. Sommigen hebben “het” gewoon en dat zie je meteen. Zelfs mijn moeder merkt het op. Het plezier straalt van de bekkies af en dat maakt de shows nog veel mooier om naar te kijken. Je ziet dat het wat doet met die kinderen en dan besef ik dat het toch wel iets heel moois en waardevols is wat Volkan, Michiel en Ivana hier neerzetten.
Niet alleen deze show. Het moet een verademing zijn te kunnen dansen. Een meerwaarde die je vormt tot een meer open en spontaner mens. De schaamte ver voorbij dansen ze zich allemaal in het zweet.
Nu even voor ons maar bijna altijd voor zichzelf.
Boogie Down Dance Center, bedankt!