Koffie met Seryljo

Het ‘bakkie doen’ stond al een tijdje op de planning. Door de wederzijdse drukke agenda’s duurde het toch nog redelijk lang. Na een kort social media gesprekje in de afgelopen week is het er dan toch van gekomen.
Seryljo. Een naam die ik nog nooit eerder ergens hoorde. Het zou Indonesisch zijn, zonder een voor hem bekende herkomst of betekenis. Goedlachs met een open karakter.
We komen op veel punten verrassend overeen. Ook onze relatie statussen zijn gelijk en bij beiden bewust. Een overwogen keuze in volledige berusting. Niks moet en we mogen bijna alles.
Ook hij kan terugkijken op een bruisend verleden waar hij meer dan vrede mee heeft. Mooie tijden beleefd als MC, waar hij de handen in de lucht kreeg. ‘Warmdraaien vond ik altijd het mooiste’. De tent aanwakkeren tot een laaiend vuur in zijn volle glorie. ‘Dat zijn momenten die je vast wil houden. Nooit meer stoppen en nooit meer naar huis’. Nog steeds is muziek zijn passie. Seryljo schreeuwt en draait. Schrijft muziek en produceert house tracks. ‘Dat MC’n doe ik er eigenlijk maar een beetje bij’. Hij componeert en staat bij. Helpt en verzint. De muziekwereld is een wereld apart, zo heeft hij ondervonden. ‘De kans om daar door te breken is zo miniem, daar kun je bijna niet op wachten’.
Seryljo’s hoofbaan ligt dan ook in een heel andere richting. Ergonomisch adviseren is zijn specialiteit. Juist in een wereld met hoge ziekteverzuimen zou je denken dat hij het aangeboden werk af zou moeten slaan, maar niets is minder waar. ‘Het is vreemd eigenlijk omdat juist veel bedrijven flink boven de norm zitten qua verzuim’. Helaas wordt er preventief te weinig gedaan. De pleisters gaan altijd achteraf op de wond. Een samenwerking met een arbo dienst zou ideaal zijn, maar tegelijkertijd ook weer erg moeilijk haalbaar. ‘Het is een beetje dubbel allemaal’, vindt Seryljo. ‘Klagen mag, maar probeer dan dingen bij de bron aan te pakken en niet alleen achter de feiten aan te lopen’.
Hij zit goed in zijn vel, maar toch zijn er zorgen. ‘Ik kan goed relativeren. Dingen zijn zoals ze zijn en geef ik een plaats, maar heb het gevoel een beetje op een dood punt te zijn aangekomen.’ De opdrachten stromen niet meer binnen en ook in de muziek staat alles op een laag pitje. ‘Als zorgen de overhand nemen, gaat dat vaak ten koste van je creativiteit. Ideeën blijven uit en muzen vervagen. ‘Ik ben absoluut niet depressief, maar voel wel dat er snel iets moet gebeuren’. Onlangs nog lanceerde hij in een ‘creatieve flow’ een concept. Feesten organiseren voor singles. Geen ordinaire vleeskeuring, zoals je hier en daar tegenkomt, maar een echt feest. Brainstormend met een grote groep mensen kwamen ze al een heel eind. Het thema en een locatie zijn er eigenlijk al.
De naam is nog een puntje, omdat hij geen verkeerde indruk wil wekken. ‘Het lijkt al snel goedkoop en dat is precies wat ik niet voor ogen heb’. Het moet klasse hebben en betaalbaar zijn. ‘Ik zoek geen jagers, maar mensen die gezelligheid zoeken.
Als je die sfeer te pakken hebt komt de rest vanzelf’. ‘Dan gaan na een half uur de handen omhoog, net als vroeger. Geloof me maar.’ Misschien ontmoet je iemand of je gaat alleen naar huis, maar wel met een vette avond in je zak…