Kleine wereld

Je vertelde van je pijn. En dat het van de een op andere dag, helemaal weg kon zijn. Pijn in je hart. Pijn in je lijf en net als de zon schijnt wordt alles weer zwart. Het gaat niet vooruit. Niet meer, alleen minder, soms schreeuw je het uit. Gemaakte plannen. Vervaagden, zijn weg. Het verdriet maakte plaats voor kwaadheid, nu is het enkel nog simpele pech. Je lot ondergaan. Geen keuze gekregen. Een opgedrongen wijze met een karig bestaan. Ik kan je niet helpen, ook al denk ik van wel. Maar mijn woorden kunnen het bloeden niet stelpen. Een onduidelijke weg, met achter iedere bocht een nieuw avontuur. Niet eerlijk verdeeld, maar je blijft overeind. Moedig, dat ben je en dat zal je blijven. Een sterke vrouw tot het bittere eind…