Het ‘bakkie doen’ stond al een tijdje op de planning. Door de wederzijdse drukke agenda’s duurde het toch nog redelijk lang. Na een kort social media gesprekje in de afgelopen week is het er dan toch van gekomen. Seryljo. Een naam die ik nog nooit eerder ergens hoorde. Het zou Indonesisch zijn, zonder een voor hem bekende herkomst of betekenis. Goedlachs met een open karakter. We komen op veel punten verrassend overeen. Ook onze relatie [lees verder]
Ik weet eigenlijk niet precies wat we er deden, maar we waren er wel altijd. ‘Chillen’ heet dat tegenwoordig. Zeker 40 jaar geleden, maar sporthal ‘de Kannebuis’ is zo goed als niks veranderd. In de hoek van de flipperkast staan nu twee gokkasten. De flipperkast was van ons. ‘Ownen’, heet dat nu volgens mij. Als we hem eenmaal bemachtigd hadden kwam er geen vreemde meer aan te pas. Dat je een vrij spel kreeg bij [lees verder]
Zolang ik me kan herinneren heb ik al een voorliefde voor hamburgers. De ene is de andere niet, daar ben ik inmiddels wel achter. Als het echt moet uit het frietvet, maar het bakplaatmodel is de grote favoriet. Gebakken ui, een beetje curry en ik ben een gelukkig mens. Na een middag ijsbaan rommel ik mijn kinderen bij elkaar. ‘Wat gaan we eten pap?’, vraagt mijn dochter. Ik heb nog geen idee. Het boodschappen doen [lees verder]
Copyright © 2024 | levensliefde.com levensgewone verhalen - Deze website is mogelijk gemaakt door leeuw.design
