Jaar: 2013

Onze trouwplannen zijn van de baan, ze is nu 6 en weet dat het niet normaal is maar vindt het nog wel vervelend te zeggen. Ze doet haar vlecht van gisteren los en zwaait de bos naar 1 kant. ” Kijk es pap, mooi he?”. ” Veel te mooi ben je” denk ik bij mezelf en ik lach angstig. Als we thuis komen zit mn oudste aan tafel en kijkt naar Sterre, dan weer naar [lees verder]

Heel vroeger kon je je vrouw gewoon aan haar paardestaart uit je huis sleuren als je dat nodig vond, terwijl je nu bij zo’n zelfde actie gewoon vast komt te zitten voor huislijk geweld. Als er heel vroeger een mooie langharige blondine in een raamkozijn zat te lonken naar je was dat een jonkvrouw in nood, nu zijn dat hoeren. Heel vroeger mocht je met een zwaard grote dieren zoals draken simpelweg doodsteken, als je [lees verder]

Er zijn dingen die je doet zonder er bij na te denken, zomaar uit gewoonte of misschien wel uit sympathie. Ik heb zo’n dingetje en dat doe ik al een tijdje, misschien al wel een paar jaar. Bijna altijd als ik mijn boodschappen heb gedaan staat er bij de uitgang een buitenlands vrouwtje. Ze lacht altijd heel lief naar me en dat doet ze niet (alleen) voor het eventuele geld wat ik haar altijd geef. [lees verder]

Onder het eten hebben we een lichte discussie over rappers en of die nu zingen of praten. Ik probeer uit te leggen dat rappen inderdaad meer een praatvorm is maar toch ook weer tegen het zingen aan soms. Een beetje er tussenin zeg maar. Je moet er in ieder geval wel een bepaalde vorm van muzikaliteit voor bezitten leg ik uit, de rappers in bescherming nemend. Als er op een gegeven moment in verschillende stijlen [lees verder]

Iedereen zal, als je je er in verdiept, wel eens een vreemd, onbekend of nieuw gevoel hebben gehad. Vaak is dat een fijn gevoel. Ik weet nog dat ik mijn eerste autootje kreeg van mijn vader. Een rode Ford Escort 1.1. Het ding liep natuurlijk voor geen meter maar dat was niet zo belangrijk op dat moment. De radio met versterker en de dikke banden waren van belang, verder niks. “Je krijgt je eerste auto [lees verder]

“kom je hier vaker” “wij kennen elkaar toch?” “wil je iets van me drinken” Er zijn er zoveel. Versiertrucjes die eigenlijk helemaal geen trucjes zijn. Vaak zijn het, door het gebrek aan de nodige ervaring, onhandige uitingen die bijna altijd net niet overkomen zoals je het bedoelde. Natuurlijk is het voor de andere partij wel meteen duidelijk dat je hem of haar leuk vindt, maar die eerste zin bepaalt toch wel die, hele belangrijke, eerste [lees verder]

“Namaakverdwaald” loop ik wat te slenteren langs het postkantoor. Terwijl ik een appje beantwoord hoor ik in de verte een licht brommend geluid aanzwellen. “Het lijkt er op, het moet er een zijn” denk ik en draai me om. Mensen ken ik soms niet meer terug, maar het geluid van een Porsche 911 herken ik dus wel. M’n droom, dat model, een klein beetje mijn auto dus. De chauffeur van mijn droomauto wordt al bellend [lees verder]

Als we uit de bioscoop naar buiten stappen loop ik een oude kennis tegen het lijf. Met Sterre aan mijn hand doen we in sneltempo verslag van ons leven. Sterre hangt wat aan mijn arm en om de een of andere reden denk ik altijd dat ze me niet hoort of in ieder geval niet begrijpt wat ik zeg. Omdat de jongens al wat verveeld naar me kijken maak ik een eind aan onze straatreunie [lees verder]

Het is december 2009 en er ligt een lekker pak sneeuw. Het is goed koud want het vriest een graad of 6. M’n zoontjes besluiten te gaan glijden op een, indertijd door hun grote broer achtergelaten snowboard. “Wel jassen aan jongens” roep ik ze na. Ik moet daar altijd goed op letten omdat ik zelf geen “jassenman” ben vanwege mijn warmbloedigheid. Sterre (2) en ik blijven gezellig binnen en zitten op onze knieen achterstevoren op [lees verder]

Altijd al de eenling in een hechte vriendengroep. Wat wij deden, deed hij juist niet. Niet om op te vallen, nee. Geen typetje ook. Je kunt immers niet iemand willen zijn, je bent al iemand. Hij wist als geen ander wie hij was, en wat hij wilde. Als wij dachten rechts te moeten gaan, ging hij steevast links. Een multitalent met schijt aan het verwachtingspatroon, en nog steeds. Een man met karakter ook. “Geen woorden [lees verder]