Maand: juli 2014

“Als je de reis zelf betaalt, is de rest voor mij”, zegt mijn vader en laat me een folder zien. “Daytona speedweek ‘82” staat er op. Ik kan het gewoon niet geloven. Amerika, het beloofde land. Het land dat alleen in films bestaat. Op tv en in de bioscoop dus. Eigenlijk kan ik helemaal niet mee omdat ik me in de eerste vakantie week moet melden op een marechaussee kazerne. Maar ja, als je moet [lees verder]

Er wordt een auto gestart bij de buren van mijn moeder. Een zwaar brommend geluid zoekt zijn weg door de bomen van het Wuustwezelse bos. Zeker tien minuten later hoor ik de deuren weer slaan en een spierwitte BMW M3 rijdt langzaam het terrein af. Met een slakkengang maar wat hoger in toeren rijdt de bolide het zandpad af naar de hoofdweg, terwijl het automatische hek zich gehoorzaam sluit. Vanuit de tuin kijk ik hem [lees verder]

Het aantal zieke mensen stijgt in de wereld. Wat ik allemaal al niet voorbij heb zien komen op o.a. Facebook en Youtube is ronduit verschrikkelijk. Er worden pony’s mishandeld, hondjes vertrapt, ezels van een bergwand geduwd, kinderen mishandeld, levende katten in de brand gestoken en honden aan hun eigen riem opgehangen. Ik kan maar een paar voorbeelden noemen omdat ik er al misselijk van word als ik dit zit te typen. Deze wandaden worden volgens [lees verder]

Ik schrik wakker van een hand op m’n gezicht. Sterre staat me aan te kijken met haar nieuwe I pod in haar hand. “Mag ik bij je liggen pap?”. “Tuurlijk schatje”, zeg ik en ik maak plaats voor mijn meisje. Na drie prachtige top 40 hits van “godweetwie” gooit ze d’r “Beatsbydre” op de dekens. Schuift tegen me aan en ik aai over d’r bolletje. “ben je er blij mee lieverd?” vraag ik onnodig. “Ja, [lees verder]

Vandaag de crematie van Leen Jansen Een tijd geleden zei hij; “als de mensen last van me krijgen, hoeft het voor mij niet meer. Dan ga ik in m’n ringetje zitten en ben ik out”, en wees naar een hoek van zijn vertrouwde boksring. Leen behoefde wel wat meer zorg de laatste jaren maar was zeker niemand tot last, ook zijn dochter Saskia niet die hem onvoorwaardelijk bijstond in alles. Zijn laatste partij was de [lees verder]

De deurbel gaat en als ik opendoe zie ik m’n dochtertje staan. In haar rose badjas en op haar Uggs stapt ze binnen en vraagt met haar liefste blik; “Pap, mag ik vanavond bij jou slapen?”. Ik moet nergens heen en heb daarbij mijn kroost heel graag om me heen dus is dat dan ook geen probleem. Heel officieel zou ze gelijk naar bed moeten maar daar heb ik, tot haar grote blijdschap, altijd een [lees verder]

Er is in de afgelopen 25 jaar is er veel veranderd in de crosswereld, heel veel. Ik heb geen idee of ze nu harder rijden als vroeger maar dat moet haast wel. Gezien de veertechnieken en de motoreigenschappen van de kanonnen van nu is er veel ontwikkeld in positieve zin. Ik ben ooit gestopt met een KTM 495 tweetakt en merk dat als ik nu m’n 250’je opendraai, het vermogen zeker niet onder doet voor [lees verder]

En als ik je gezicht zie, dan bonkt m’n hart heel hard, de woorden die ik klaar had, zijn zoek en ik raak verward. Had alles willen zeggen, om tien keer te herhalen, maar het moment te vinden, ik vergeet adem te halen. De plannen heb ik wel gemaakt, ze zitten in mijn hoofd, maar ik denk niet voor mezelf alleen, en had mezelf beloofd. De rust maar te bewaren, en te luisteren naar m’n [lees verder]

Ik kan het niet laten. Als ik een tankstation binnenga kan ik niet alleen maar mijn getankte liters afrekenen. Ik moet gewoon iets kopen. Honger heb ik altijd dus reden genoeg. Er ligt zo veel en ik lust werkelijk alles. De grote mergpijpen zijn m’n favoriet, geweldig gewoon. Die heb ik al voor de helft op als ik nog in mijn auto moet stappen. De stukken boterkoek hebben ze helaas niet overal maar die kan [lees verder]

Op een stormachtige vrijdag sta ik weer eens langs de lijn bij MOC’17. Net even iets spannender voor mijn jongens dan normaal want ze krijgen “voetballes”. Zoals ik al eens eerder aangaf heb ik veel respect voor trainers in het algemeen. Vandaag wordt me ook weer duidelijk waarom ik dat gevoel altijd heb als ik sta te kijken naar het voetbaltechnische onderricht. Vijf trainers begeleiden een “Soccer 10” groep van zo’n 25 kinderen. Met een [lees verder]